Ένα κρεμώδες, τυρώδες au gratin από χειμωνιάτικο σκουός με τραγανά φύλλα φασκόμηλου. Αυτή η ζεστή, ανακουφιστική συνταγή είναι νόστιμη και σερβίρεται ως χορτοφαγικό κυρίως πιάτο ή συνοδευτικό σε ένα ψητό.
Αρχικά μοιράστηκα αυτή τη συνταγή για χειμωνιάτικο σκουός au gratin στο Instagram πέρυσι. Αλλά μέχρι τις προάλλες μου το ξαναθυμήθηκα. Καθώς κύλιζα στα αρχεία φωτογραφιών μου, το μόνο που χρειαζόταν ήταν να δω τις εικόνες αυτού του πιάτου για να μου θυμίσω πόσο νόστιμο είναι και ότι ανήκει εδώ στο blog.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΤΕ ΤΟ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΚΟΥΚΟΥΣ AU GRATIN
- Πρώτα, ΔΙΑΛΕΞΤΕ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ ΧΕΙΜΩΝΑ ΣΚΟΥΟΥΣ. Οι μικρότερες ποικιλίες είναι πιο εύκολο να δουλέψουν από τις μεγάλες χειμερινές ποικιλίες σκουός. Butternut, λεπτός, μωρό μπλε Χάμπαρντ, μελιούκαι kabocha Το σκουός είναι μερικές από τις αγαπημένες μας μικρές ποικιλίες. Για αυτήν τη συνταγή, χρησιμοποιώ έναν συνδυασμό μελιού, kabocha & κολοκύθας delicata, αλλά μη διστάσετε να χρησιμοποιήσετε όποιες ποικιλίες μπορείτε να προμηθευτείτε.
- Κατα δευτερον, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΕΝΑ ΕΥΩΜΟ ΤΥΡΙ. Τα κύρια συστατικά αυτής της συνταγής είναι το χειμωνιάτικο σκουός και το τυρί. Έτσι, η επιλογή του σωστού τυριού είναι αναπόσπαστο μέρος του αποτελέσματος της συνταγής. Επιλέξτε ένα πλούσιο τυρί με ξηρούς καρπούς όπως το Gouda ή το Gruyère για να συμπληρώσετε τη γλυκιά, γήινη γεύση του χειμωνιάτικου κολοκυθιού.
- Τέλος, μην παραλείψετε το ΤΡΑΓΑΝΑ ΦΥΛΛΑ ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ. Το παραδοσιακό au gratin καλύπτεται συνήθως με τυρί και/ή τριμμένη φρυγανιά. Αλλά, επειδή η γέμιση αυτού του au gratin έχει πολλά τυριά, επέλεξα τραγανά φύλλα φασκόμηλου αντί για ψίχα ψωμιού. Προσθέτουν απίστευτη γεύση & υφή, αλλά επιτρέπουν επίσης στην ομορφιά του κολοκυθιού να λάμψει πραγματικά.
ΣΧΕΔΟΝ ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ…
Όχι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον. Και όχι γιατί αυτό το χειμωνιάτικο squash au gratin δεν αξίζει να το μοιραστώ, αλλά απλώς επειδή νιώθω λυπημένος. Και έχω κλάψει πολύ τις τελευταίες μέρες. Με την Ημέρα των Ευχαριστιών και την περίοδο των γιορτών να είναι μπροστά μας, νιώθω μια βαθιά νοσταλγία γεμάτη λύπη. Οι εικόνες ανθρώπων που μαζεύονται με την οικογένεια είναι μια οδυνηρή υπενθύμιση της οικογένειας που έχουμε χάσει. Πριν από πολλά χρόνια, ο σύζυγός μου και εγώ επιλέξαμε να προστατεύσουμε την ειρήνη μας παρά να παρευρεθούμε σε υποχρεωτικές οικογενειακές συγκεντρώσεις. Φέτος όμως χάσαμε τη μοναδική στενή οικογένεια που μας είχε απομείνει. Οι γονείς του συζύγου μου – αυτοί για τους οποίους αφήσαμε πίσω τη ζωή μας στην Ελλάδα. Και τώρα βρισκόμαστε οδυνηρά αποξενωμένοι και από τους δύο.
Μοιράζομαι τα συναισθήματά μου μαζί σας όχι για κρίμα ή να καλέσει συλλυπητήρια. Αλλά μάλλον, για να ομαλοποιηθεί το να είσαι λυπημένος. Γιατί το πιστεύω κάθε συναίσθημα αξίζει να μοιραστείτε. Γιατί πώς μπορούμε να γνωρίσουμε τη γλυκύτητα της ζωής χωρίς να γνωρίζουμε και τον πόνο της θλίψης; Η ζωή, τελικά, είναι σαν μια ζυγαριά που σιγά σιγά γέρνει πέρα δώθε ανάμεσα στη χαρά και τη λύπη. Ωστόσο, ο σύγχρονος κόσμος μας περιστρέφεται γύρω από μια ακατάπαυστη αναζήτηση ευτυχίας, ενθουσιασμού και ευχαρίστησης, σε πλήρη διαμαρτυρία στη θλίψη. Αλλά γνωρίζοντας αληθής η ικανοποίηση είναι δυνατή μόνο όταν κάποιος πλήρως αγκαλιάζει το ολόκληρος ανθρώπινη εμπειρία. Το οποίο περιλαμβάνει αίσθημα θλίψης, μοναξιάς και απόγνωσης. Και δεδομένου ότι η κουλτούρα μας δεν έχει κανονικοποιήσει το να μοιραζόμαστε αυτά τα δύσκολα συναισθήματα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να τα συμπάσχουν.
ΜΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΕΝΠΑΘΗΣΗ
Ως αποτέλεσμα, δεν αισθανόμαστε άνετα με το να αγκαλιάζουμε τα βάσανα των άλλων. Απαντούμε λοιπόν σε αυτό με λόγια ενθάρρυνσης και ελπιδοφόρες διακηρύξεις για επικείμενη βελτίωση. Μπορεί να προσπαθήσουμε να το περάσουμε αυτό ως χρήσιμο, αλλά για όσους υποφέρουν, αισθάνεται απορριπτικό. Μια προσφορά θετικότητας μοιάζει περισσότερο σαν ασπίδα ενάντια στο να επιτρέψεις στο σκοτάδι κάποιου άλλου να σε αγγίξει. Αλλά η ενσυναίσθηση, στην πραγματικότητα, είναι το εντελώς αντίθετο από αυτό. Η ενσυναίσθηση είναι την ικανότητα να κατανοεί και να μοιράζεται τα συναισθήματα του άλλου. Και επειδή οι ικανότητες κερδίζονται, επιλέγω να αγκαλιάσω τη θλίψη. Γιατί μόνο με το να το αγκαλιάσω θα κερδίσω την ικανότητα να το γνωρίζω, να το κατανοώ και να το μοιράζομαι με κάποιον άλλο. Τούτου λεχθέντος, αισθάνομαι τιμή που επιτέλους μοιράζομαι αυτή τη συνταγή για χειμωνιάτικο squash au gratin μαζί με αυτά τα λόγια. Με την ελπίδα ότι και οι δύο θα παρηγορήσουν όποιον σκοντάψει σε αυτή τη θέση.
ΧΕΙΜΕΡΙΝΑ ΣΚΟΥΟΥΣ AU GRATIN
Συνολικός χρόνος
1 ώρα, 20 λεπτά
Συστατικά
- 2 φλιτζάνια παχύρρευστη κρέμα
- 2 κουταλιές της σούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 2 κουταλιές της σούπας αλάτι kosher
- 1/2 κουταλάκι του γλυκού μαύρο πιπέρι
- 1 μικρή κολοκύθα βουτύρου ή μελιού (περίπου 2 κιλά) κομμένη στη μέση και ξεσποριασμένη
- 1 μικρό σκουός kabocha (1 λίβρα), κομμένο στη μέση και ξεσποριασμένο
- 1 λεπτή κολοκύθα (1 λίβρα)
- 6 ουγγιές παλαιωμένο τυρί gouda ή γραβιέρα, τριμμένο (περίπου 2 φλιτζάνια)
- 1/4 φλιτζάνι βούτυρο
- 8-10 φύλλα φρέσκου φασκόμηλου
Οδηγίες
- Προθερμάνετε το φούρνο στους 375 F.
- Κόψτε σε λεπτές φέτες όλο το σκουός σε φέτες πάχους 1/4 έως 1/8 ίντσας χρησιμοποιώντας ένα μαντολίνο ή ένα μεγάλο κοφτερό μαχαίρι.
- Ανακατεύουμε την κρέμα γάλακτος, το αλεύρι, αλάτι & πιπέρι σε μια μέτρια κατσαρόλα. Μαγειρέψτε σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας συχνά, μέχρι να ζεσταθεί και να πήξει ελαφρώς, περίπου 5 λεπτά (μην βράσει).
- Στρώνουμε περίπου το 1/2 της κολοκύθας σε ένα ελαφρώς λαδωμένο (με βούτυρο) στρογγυλό ταψί 12 ιντσών. Περιχύνουμε με το 1/2 του τριμμένου τυριού και στη συνέχεια τη μισή σάλτσα κρέμας. Στρώστε το υπόλοιπο κολοκυθάκι (κρατήστε μια χούφτα κολοκυθάκια για την κορυφή) και ρίξτε το υπόλοιπο μείγμα κρέμας ομοιόμορφα πάνω από το σκουός. Τοποθετήστε τα τελευταία κομμάτια κολοκυθιού πάνω από την κρέμα.
- Σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε μέχρι να αφρατέψει, περίπου 1 ώρα. Ξεσκεπάστε, αυξήστε τη θερμοκρασία του φούρνου για να ψηθεί και μαγειρέψτε μέχρι να αρχίσει να ροδίζει η κορυφή, περίπου 4 λεπτά. Βγάζουμε από το φούρνο και αφήνουμε σε θερμοκρασία δωματίου για 10 λεπτά.
- Εν τω μεταξύ, ζεσταίνουμε το βούτυρο σε ένα μικρό τηγάνι σε μέτρια φωτιά. Δουλεύοντας σε μικρές παρτίδες, τηγανίζουμε μερικά φύλλα φασκόμηλου έως ότου οι άκρες αρχίσουν να καμπυλώνουν και τα φύλλα μόλις αρχίσουν να ροδίζουν. Μεταφέρετε τα φύλλα σε πιατέλα στρωμένη με χαρτί κουζίνας για να στραγγίξουν και να κρυώσουν. Αραδιάζουμε τα φύλλα φασκόμηλου πάνω από το γκρατέν πριν το σερβίρουμε.
