L’dor V’dor – Της Rachel Adler Schapiro

Το L’dor V’dor «από γενιά σε γενιά» ήταν μια φράση που άκουγα τουλάχιστον κάθε εβδομάδα στο σπίτι μου μεγαλώνοντας. Οι γονείς και οι παππούδες μου μου ενστάλαξαν τη σημασία της εβραϊκής κοινοτικής ζωής τόσο φιλανθρωπικά όσο και εθελοντικά. Ως παιδί, πάντα ερμήνευα τη φράση l’dor v’dor ότι σημαίνει τη σημασία της εβραϊκής παράδοσης από γενιά σε γενιά μέσα στην οικογένειά μου. Ως ενήλικας, το νόημα έχει διευρυνθεί για μένα και αφορά εξίσου τη φροντίδα και την αναγνώριση των γενεών όλων των Εβραίων.

Η συμμετοχή μου στη Συμμαχία JCS μου έδωσε μια κοινότητα και την ευκαιρία να κάνω ουσιαστικό αντίκτυπο στην τοπική εβραϊκή κοινότητα και πέρα ​​από αυτήν.

Συμμετείχα στο διοικητικό συμβούλιο της Συμμαχίας πριν γίνω μαμά και το πάθος μου να βοηθάω άλλους που έχουν ανάγκη έχει πολύ μεγαλύτερο νόημα τώρα. Μια εμπειρία ως μητέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν η πρώτη φορά που ο σύζυγός μου και εγώ πήγαμε την κόρη μας Sloane στο Matzah Mitzvah. Δεν ήταν καν ενός έτους, αλλά οι ηλικιωμένες γυναίκες που επισκεφτήκαμε ήθελαν μόνο να δώσουν δώρα πίσω στην κόρη μου.

Το επόμενο φθινόπωρο, ο σύζυγός μου και εγώ πήραμε τη Σλόουν για να φέρουμε στους ηλικιωμένους καλάθια τροφίμων για τη Ρος Χασάνα. Για άλλη μια φορά, οι ηλικιωμένοι που επισκεφτήκαμε ήταν τόσο χαρούμενοι που είχαμε την κόρη μας μαζί μας και έπρεπε να βρούμε ξανά δώρα για να της δώσουμε πίσω. Αυτές οι δύο εμπειρίες μου έχουν αφήσει μια τέτοια εντύπωση. Ο σύζυγός μου, η κόρη μου και εγώ ήμασταν αυτοί που ήρθαμε να κάνουμε παρέα σε αυτούς τους ηλικιωμένους και να τους φέρουμε φαγητό για να γιορτάσουν το Πάσχα και τη Ρος Χασανά, και παρόλο που δεν είχαν πολλά, ήθελαν μόνο να ρίξουν στην κόρη μου δώρα.

Μία από τις πιο ιδιαίτερες αναμνήσεις του JCS για μένα ήταν η φιλοξενία 75 νεαρών ενηλίκων στο σπίτι των γονιών μου για το Memories in the Living Room προς τιμήν της Ημέρας Μνήμης του Ολοκαυτώματος. Μαζευτήκαμε όλοι μαζί στο «σαλόνι» των γονιών μου για να ακούσουμε έναν επιζώντα να αφηγείται την ιστορία του μαζί μας. Η γενιά μου είναι τόσο τυχερή που έχουμε περιτριγυριστεί από επιζώντες που έχουν μοιραστεί μαζί μας τις προσωπικές τους εμπειρίες. Αυτό δεν θα ισχύει για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Εναπόκειται σε εμάς να διασφαλίσουμε ότι οι αναμνήσεις του Ολοκαυτώματος θα συνεχιστούν. Η εκπαίδευση για το Ολοκαύτωμα ήταν σημαντική για μένα σε όλη μου τη ζωή. Από το να παρακολουθήσω το March of the Living in High School και να σπουδάσω υπό τον Elie Wiesel ως καθηγητής θρησκευτικών στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, η συμμετοχή μου με κάνει αυτό που είμαι σήμερα. Ελπίζω να μπορώ να μοιραστώ όλα όσα έμαθα και βίωσα με την κόρη μου Sloane και τον γιο μου Tyler.

Η JCS Alliance μου έδωσε περισσότερα από όσα θα μπορέσω ποτέ να εκφράσω με λόγια. Ελπίζω μόνο ότι έδωσα σε άλλους στην κοινότητά μας το ένα τέταρτο από όσα μου έδωσε πίσω η κοινότητα. Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που έλαβα από τους γονείς μου ήταν να μάθω τη σημασία του να είμαι ηγέτης στην κοινότητα και να ανταποδίδω. Ελπίζω μόνο ο σύζυγός μου και εγώ να μπορέσουμε να το ενσταλάξουμε στα παιδιά μας. L’dor V’dor.

— Rachel Adler Schapiro