Feeding My Soul Through JCS Good Works και Mitzvot

Προσλήφθηκα στη Συμμαχία JCS από τη Laura Raiffe, η οποία είναι μια αληθινή (αυτό που αποκαλώ) «βοτάνισσα» — διώχνει τους ανθρώπους από το έδαφος και τους δίνει τη δυνατότητα να μπουν σε επιδιώξεις για να σκορπίσουν φως σε άλλους. Ήμουν ένας νεαρός (23), άγαμος μεταπτυχιακός φοιτητής με άφθονο χρόνο στα χέρια μου και έχασα τις οργανωμένες φιλανθρωπικές προσπάθειες της Εβραϊκής συλλογίας μου, έτσι με κίνησε το ενδιαφέρον μια νέα φιλανθρωπική προσπάθεια των Εβραίων να με σώσει από τις σπουδές μου.

Ως μια μικρή αλλά ισχυρή ομάδα νέων επαγγελματιών, μετακινήσαμε βουνά με κάτι παραπάνω από τσουγκράνες, φαινόταν, με τις προσπάθειές μας στη βάση για να επισκευάσουμε τον κόσμο στο Tikkun Olam. Έγινα «χορτισέρ» ο ίδιος και στρατολόγησα τους δικούς μου φίλους από όλα τα δημογραφικά στοιχεία – μεταπτυχιακούς φοιτητές, φίλους του Μαϊάμι, Junior League και πολλά άλλα για να συμμετάσχω σε εράνους JCS, χαρούμενες ώρες και άλλες δραστηριότητες που σίγουρα δεν θα είχαμε προεπιλογή. τον ελεύθερο χρόνο μας. Κάποιοι έγιναν και οι ίδιοι μέλη του διοικητικού συμβουλίου. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η Συμμαχία είχε ένα καθιερωμένο δρομολόγιο για τις πρωτοβουλίες της χρονιάς, αλλά μου άρεσε το πώς η φωνή και η γνώμη μου θεωρούνταν πάντα, εκτιμούνταν και πώς ο χρόνος και τα ταλέντα μου χρησιμοποιήθηκαν πιο αποτελεσματικά. Ο ατρόμητος αρχηγός μας, τον οποίο αποκαλώ χαϊδευτικά τον «συνοδό» μας (οι νέοι μπορεί να είναι απείθαρχοι όταν το So Heavenly σνίτσελ / κρασί αφθονεί στις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου, ξέρετε) ήταν ο οδηγός μας φάρος.

Ήμουν πιο ερωτευμένος με το διαμέτρημα των μελών του διοικητικού συμβουλίου – εξαιρετικά εντυπωσιακοί άνθρωποι της καριέρας την ημέρα και οι μανάδες της mitzvah τη νύχτα/τα σαββατοκύριακα. Κανένα έργο, σχέδιο ή έρανος δεν φαινόταν τρομακτικό – όλοι απλώς είχαν πάντα μια στάση – «Το καταλάβαμε – θα χρησιμοποιήσω τα ταλέντα, τις δεξιότητες και τις διασυνδέσεις μου και θα το πραγματοποιήσουμε, γιατί όπου υπάρχει ανάγκη JCS, εκεί Είμαστε εμείς.“ Εξακολουθώ να λατρεύω το πώς φαινόμαστε να προσγειωνόμαστε πάντα στα πόδια μας και να φτιάχνουμε ένα αριστούργημα σε αυτό που μοιάζει σαν να μην υπάρχει χρόνος, είτε πρόκειται για δεκάδες χιλιάδες δολάρια που συγκεντρώθηκαν για γυαλιά είτε για έναν απλό μαραθώνιο τρέξιμο.

Καθώς περνούσαν τα χρόνια με τη Συμμαχία, ένιωσα ότι έπρεπε να καλλιεργήσω την ιδιότητά μου ως «weeder» και να ασχοληθώ περισσότερο, ανεξάρτητα, αλλά παρόλα αυτά να ωφελώ την JCS. Σίγουρα, πάνω από έξι χρόνια, έκανα γιόγκα με μολύβδινη καρέκλα για ηλικιωμένους στο Milk and Honey / Matzoh Mitzvah, είχα κυνηγήσει νήπια στους διαδρόμους του Winn Dixie κατά τη διάρκεια του Kosher Food Bank Scavenger Hunts και είχα την τιμή να υπηρετήσω ως συμπρόεδρος και συμπρόεδρος εκλέγει για δύο χρόνια και ηγείται αυτού του έκτακτου σμήνος. Είχα διατηρήσει την υπηρεσία μου στο JCS μεταξύ της ολοκλήρωσης του σχολείου, της έναρξης της καριέρας μου και μετά την έναρξη της δικής μου επιχείρησης, και ήθελα με κάποιο τρόπο να βάλω τις μοναδικές κλινικές μου δεξιότητες να λειτουργήσουν για την JCS με έναν τρόπο που να είχε νόημα για μένα. Έδωσα σεμινάρια διατροφής σε χώρους συγκέντρωσης JCS για ηλικιωμένους και στη συνέχεια στον παιδικό σταθμό ενηλίκων τους, κάτι που με συγκίνησε πραγματικά. Έμαθα ότι η χρηματοδότηση για αυτά, και πολλά, προγράμματα JCS ήταν περιορισμένη και ένιωσα υποχρεωμένος να κινητοποιήσω τους φίλους, την οικογένειά μου και τις επαφές τους πέρα ​​από αυτό για να δώσω αρκετά για να διατηρήσω έναν εκπαιδευμένο δάσκαλο και κατάλληλες δραστηριότητες για τις εκπαιδευτικές προσπάθειες του προγράμματος. Ενώ όλοι οι πελάτες της JCS και οι ομαδικές πρωτοβουλίες με συγκινούν, αυτή η ομάδα, ειδικά, μου κίνησε την επιθυμία να δώσω και είμαι περήφανος που μπόρεσα να κάνω σημαντικό αντίκτυπο στον προγραμματισμό τους για τον εορτασμό των 29ων γενεθλίων μου. Ξέρουν και ποθούν μόνο αγάπη, και το μάθημα που ενσωματώνεται σε αυτό είναι πιο ισχυρό από οποιοδήποτε άλλο.

Είμαι καλύτερος «χορτισέρ», ιδιοκτήτης επιχείρησης, φίλη, σύζυγος, κόρη, πολίτης της κοινότητας και Εβραίος λόγω αυτού που έχω δει στο JCS. Έμαθα για τη δύναμη του σκόπιμου πάθους, τη δύναμη λίγων και τη δύναμη της επιδίωξης να επιδιορθώσεις τον κόσμο με συμπονετικό, ανοιχτό, ουσιαστικό τρόπο. Το χαμόγελο ενός ηλικιωμένου μπορεί να λιώσει την καρδιά κάποιου που στρίμωξε και έψαξε να ξυπνήσει στις 7 το πρωί μιας Κυριακής για να παραδώσει κονσέρβες παντζαριών για το Πάσχα. Τα δολάρια μπορούν σίγουρα να κάνουν καλό, αλλά οι άνθρωποι και οι ιδέες τους, ο χρόνος, οι ενέργειες και τα δίκτυά τους μπορούν να κάνουν καλύτερα. Είμαι περίπου στα μισά ενός βιβλίου του κύριου μαθητή του Rebbe που μιλάει πολύ για τη θρέψη της ψυχής μας (επειδή νομίζω ότι, ως διαιτολόγος, έχω κάνει καλά το κομμάτι της σωματικής τροφής) και νιώθω ανακούφιση που μέσω του JCS, έχω Τρέφω την ψυχή μου μέσω των καλών έργων της JCS και του mitzvot για το μεγαλύτερο μέρος αυτής της δεκαετίας, γιατί με συνδέει πιο βαθιά με τον Θεό, τον κόσμο και την κοινότητα των καλών ψυχών γύρω μου.

~ Monica Auslander Moreno